07.10.2006
Door: Danielle
Blijf op de hoogte en volg Danielle
15 Oktober 2006 | Zwitserland, Biel
Helaas was danielle vergeten haar wekker uit te stellen. Vandaar dat zij om half 8 wakker ik bed lag en niet meer kon slapen, aangezien er een aantal rammelde bellen onder haar raam stonden. Uiteindelijk heb ik nog tot 9 uur gewacht, voordat ik me sex and the city opgezet heb. Ik was dan ook onzettend blij toen katha om 10 uur belde om te vragen of ik mee deed ontbeten. Ik mocht holger namelijk niet bellen voor 11. Toch ben ik heel voorzichtig kloppen gegaan. Weet hoe ik ben! Natuurlijk was hij wakker, maar wilde nog niet ontbijten of opstaan. Heb het de hele dag gehoord, hoe ik om 10.15 voor de deur kon staan.
Met zijn tweeen zouden we naar Luzern gaan. Onderweg oin de Cabrio, wind door de harn, zon op de kop over de langwegen naar Luzern. Natuurlijk doe je er dan wel twee keer zo lang over, maar was de moeite zeker waard. Ook Luzern was Super mooi! Het water, de altstad, de winkelsstraten en het meer. Jammergenoeg waren de winkels niet meer zo lang open, dus shoppen zijn we niet meer gegaan. Ook ergens wat drinkenm werd snel de grond ingeboord, aangezien we een bar inliepen waarvan je dacht; eh wat gebuert hier allemaal. We werden ook niet echt welkom bekeken.
Teurg bij de parkeergearage, was er een minder leuk welkom, dachten we. In het doolhof van een Pgarage, vonden we de auto niet waar we deze achter gelaten dachten te hebben. En aangezien er in deze zelfde auto al goed ingebroken is, raakte hij al sneller wat verschrikt. Gelukkig hebben we de auto dan toch gevonden, en waren leenauto’s en treinen van de baan.
De terugweg was iets korter, maar een stuk binnendoor. En moet zeggen was toch wel moe na ongeveer 5 uur slaap per nacht, en de laatste nacht 2..
Benedikt, een nieuwe medewerker van Koraal zou vanavond koken. Even tijd om ons neer te leggen. Na het eten en heel wat wijn later, zijn we de stad ingegaan. Holger en Katha waren op de diskuteer toer dus het duurde wel ff voordat we ergens gekomen waren.
We wilde naar teh underground, maar deze was gesloten, dan naar de kessel, maar daar was het het erg vol. Da ergens wat drinken, amar dat sluit allemaal om half 2. Katha en ik wilde naar de Mad, ongeveer een half uur lopen. Maar aangezien er onenigheden waren over hoe te lopen en niemand wist hoelang het open was, zijn we naar de Blue Note gegaan. Holger wilde niet, was te ‘straight’, niet alternatief genoeg. Maar binnen viel het hem toch wel mee, zodat we toch nog tot half 4 gebleven zijn. Na een wandeling terug van een half uur werd het toch echt tijd om te slapen.
Met zijn tweeen zouden we naar Luzern gaan. Onderweg oin de Cabrio, wind door de harn, zon op de kop over de langwegen naar Luzern. Natuurlijk doe je er dan wel twee keer zo lang over, maar was de moeite zeker waard. Ook Luzern was Super mooi! Het water, de altstad, de winkelsstraten en het meer. Jammergenoeg waren de winkels niet meer zo lang open, dus shoppen zijn we niet meer gegaan. Ook ergens wat drinkenm werd snel de grond ingeboord, aangezien we een bar inliepen waarvan je dacht; eh wat gebuert hier allemaal. We werden ook niet echt welkom bekeken.
Teurg bij de parkeergearage, was er een minder leuk welkom, dachten we. In het doolhof van een Pgarage, vonden we de auto niet waar we deze achter gelaten dachten te hebben. En aangezien er in deze zelfde auto al goed ingebroken is, raakte hij al sneller wat verschrikt. Gelukkig hebben we de auto dan toch gevonden, en waren leenauto’s en treinen van de baan.
De terugweg was iets korter, maar een stuk binnendoor. En moet zeggen was toch wel moe na ongeveer 5 uur slaap per nacht, en de laatste nacht 2..
Benedikt, een nieuwe medewerker van Koraal zou vanavond koken. Even tijd om ons neer te leggen. Na het eten en heel wat wijn later, zijn we de stad ingegaan. Holger en Katha waren op de diskuteer toer dus het duurde wel ff voordat we ergens gekomen waren.
We wilde naar teh underground, maar deze was gesloten, dan naar de kessel, maar daar was het het erg vol. Da ergens wat drinken, amar dat sluit allemaal om half 2. Katha en ik wilde naar de Mad, ongeveer een half uur lopen. Maar aangezien er onenigheden waren over hoe te lopen en niemand wist hoelang het open was, zijn we naar de Blue Note gegaan. Holger wilde niet, was te ‘straight’, niet alternatief genoeg. Maar binnen viel het hem toch wel mee, zodat we toch nog tot half 4 gebleven zijn. Na een wandeling terug van een half uur werd het toch echt tijd om te slapen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
